Ali Tatar, vefatının 13’üncü yıl dönümünde, ailesi ve sevenleri tarafından Ankara Karşıyaka’daki mezarı başında bugün anıldı. Tatar’ın ağabeyi Ahmet Tatar, kardeşinin mezarı başında bir açıklama yaptı.
Ahmet Tatar, şunları söyledi:
Yaklaşık 100 yıl evvel Mustafa Kemal Atatürk’ün yaşadığı çevreyi, dünyayı herkesten daha evvel algılayıp çıkarımlarda bulunarak ayağa kaldırdığı ulus, yine cehalete meyleder miydi? Çağdaş uygarlık gayesi ile kurduğu devletin kurumları çağ dışı zihniyetlere karşı savunmasız kalır mıydı? Çağı yakalama savındaki bir halk, geçmişini arar, geçmişine hasret duyar hale gelir miydi? 21. yüzyılı yaşarken 6 yaşındaki çocukların evlendirilmesini konuşuyor olur muyduk? Yaşadığımız şu kısa vakitte hepsi oldu maalesef.
Bugün, Yarbay Ali Tatar’ın kabrinde onu anmak için toplanmamızın tahminen en değerli manası, bütün bu unutma, unutturma süreçlerine karşı durmaktır. Şayet yaşananların üstünü ‘ölen öldü, kalan kaldı’, ‘geçmişe takılıp kalmayalım’, ‘geçmişin muhasebesini yapmayalım’, ‘yeni bir sayfa açalım’ üzere telkinlerle, beylik laflarla örtmeye kalkarsak yarın cesurlarla korkaklar, hainlerle kahramanlar karıştırılacak, tarih tersyüz edilerek karşımıza çıkarılacaktır. Geleceğimizi daha sağlam temellere oturtmak istiyorsak geçmişle cesurca yüzleşmek, yaşadıklarımızı objektif normlarla pahalandırmak ve kaydetmek zorundayız.
‘FETÖ’cü güruhun manipülasyonları ile karşı karşıyayız’
Daha bugünden, bilhassa yurt dışında yaşayan FETÖ’cü güruhun manipülasyonları ile karşı karşıyayız. Güya dün, devletin bütün imkanlarını, bütün gücünü muhaliflerine karşı kullanmamışlar; onları ezmek, yandaşlarını kollamak için her türlü hileyi, sahtekarlığı yapıp insanların hakkını yememişler üzere. Hukuku, adaleti ayaklar altına alıp insanların hayatlarını karartmamışlar üzere kendilerine pak ve mağdur havası yaratabiliyorlar. Kurgulayıp icra ettikleri kumpasları kamuoyuna tam karşıtı olarak anlatmaya, inandırmaya çalışıyorlar. İşin ilginci, manipülasyonları, eski ortakları olan siyasi iktidar üzerinden yapıyorlar.
Siyasi iktidarın toplumun bütün kesitleri üzerindeki baskısı, yolsuzlukları, hırsızlıkları ve hukuk tanımazlığı üzerinden bir telaffuz geliştirerek kendilerine bir şemsiye oluşturuyorlar. Bu madrabazlara kelamımız şudur: Yakın vakte kadar, şikayet ettiğiniz siyasi iktidar ile kol kola olduğunuzu, Cumhuriyeti yıkmak için iş birliği yaptığınızı, el birliği ile memleketi bilimin ışığından uzaklaştırıp Orta Çağ karanlığına taşımaya, yine müstemleke haline getirmeye kalktığınızı unutmadık.
Yarbay Ali Tatar’ın anma gününde bir kelamımız de içimizdeki çürük elmalara. Kumpasları kuranlar, canlarımızı alanlar, baştan beri haklılığımızın, masumiyetimizin kanıtlarını silmeye, itibarsızlaştırmaya çabaladılar. Ellerindeki devlet erki ve denetim altında tutukları büyük bir medya gücü ile geniş kitleleri palavralarına inandırmaya çalıştılar. Aşikâr bir oranda başarılı olduklarını da görüyoruz. Çünkü geçim sıkıntısı ve hayat gailesi içindeki beşerler, sabah akşam yürütülen dezenformasyon bombardımanına karşı koymakta zorlanıyorlar. Yaratılan illüzyonları gerçek üzere algılayabiliyorlar. Muktedirler, bu algıyı güçlendirmek için içimizden birilerini devşirmekten geri durmuyorlar. Evet, muktedirsiniz, devletin bütün imkanlarını kullanıp sembollerimize saldırıyorsunuz, saldırın. Gayretimizi itibarsızlaştırmak için ortamızdan birilerini çürütüyorsunuz, çürütün. Akla hayale gelmedik kimi vaatlerle, çıkarlarla onları yoldan çıkarın, devşirin. Alıştık, Hınzır Paşa sofralarına iştahla oturanlara. Oralarda aslan kesilen, bizlere saldırıp kara çalanlara. O denli ya ozanın dediği üzere; ‘Bizden geçinen kalleşler, döner geri bizi taşlar’.
Bu kabir makamı çok şeye şahit. Bizim de söyleyecek daha çok kelamımız var. Var da ne yapalım? Ağacın baltaya dediği üzere; sapı bizden. Bu nedenle fikri dolaşanları tarihe, tarihin şaşmaz terazisine havale ediyoruz. Tarih, zalimlere boyun eğmeyen Yarbay Ali Tatarları da yazacak, zalime iltica edenleri de. Alın, hayrını görün. Kabul etmek gerekir ki ülkemiz son 15-20 yılda çok kayıplar yaşadı. Hukuka, hasebiyle devlete olan inanç çok yıprandı. Siyaseti, iktisadı, eğitimi ve toplumsal barışı çok gerilere savruldu. Yanlış siyasetlerle ülkemiz, koca bir mülteci kampına çevrildi. Gençlerimizin geleceğe ait umutları kırıldı. Çağdaş uygarlık üzere bir gaye seçmişken bu amacın çok uzağında kaldık. Ülkemiz çok vakit kaybetti. Hâlâ nerede duracağını kestiremediğimiz bir makûs gidişin içindeyiz. Umudumuz elbette ki devam ediyor. Bu makus gidişin kesinlikle bir yerden döneceğini biliyoruz. Her şeye karşın yine ayağa kalkmanın, vagonları tekrar raylara oturtmanın bir yolunu bulmak ve yaşadıklarımızı bütün istikametleri ile belleğimize kaydetmek zorundayız.
Öyle bir vakit dilimindeyiz ki ‘armudun sapı, üzümün çöpü’ diyecek halimiz yok. Bu ülkenin bütün namuslu, dürüst insanlarının bir ortaya gelmesi ve süregelen bu yıkıma, tahribata son vermesi gerekiyor. Yarbay Ali Tatar, bu dünyadan göçünü çekerken ‘Bu halde giderseniz ne yönetecek bir ordu ne yaşayacak bir cumhuriyet ne de bir ülke bulamayacaksınız’ demişti. Tam da o kavşaktayız. Gün, bütün farklılıklarımızı bir kenara bırakmanın; hesaplaşmalarımızı, tartışmalarımızı ertelemenin, öteki bir vatanımız olmadığı gerçeğini kavrayarak elbirliği ile omuz omuza çalışmanın günüdür.”
Atilla Kezek: Ali Tatar komplocu hukukçuların eline terk edilmişti
Montrö Açıklaması nedeniyle ‘devletin güvenliğine ve anayasal tertibe karşı kabahat işlemek için anlaşmak’ hatasından yargılanan 103 emekli amiralden biri olan emekli Koramiral Atilla Kezek ise şöyle konuştu:
“Bizler, Cumhuriyet’in kuruluş bedellerine bağlı; laik, demokratik, toplumsal hukuk devletini savunan, Atatürk prensip ve inkılaplarını özümsemiş bu yolda çizgisini hiç değiştirmemiş, okul bahçelerinde okuduğumuz Andımız’a ve asker ocağında ettiğimiz yemine bağlı kalmış dostları olarak buradayız.
Ettiğimiz yemine ihanet edeni, çizgisini değiştireni aslında Yarbay Ali Tatar şu anda burada istemezdi. Bugün buradayız, yarın birçok şahısla mahkeme koridorlarında bir ortadayız. Her yerde adalet arıyoruz. Sırf bizler mi adalet arıyoruz? Doğal ki hayır, adaleti arayan çok ülkemizde.
‘Yarbay Ali Tatar’ı hukuksuzluktan kaybettik’
Siyasetçisinden gazetecisine, emeklisinden çalışanına, kız çocuğundan bayanına, sıhhat çalışanından öğretmenine herkes adalet peşinde ancak nereye kaybolduysa adalet bulmakta zorlanıyoruz.
Can kardeşimiz Yarbay Ali Tatar’ı bundan 13 yıl evvel kaybettik. Neden kaybettik? Hukuksuzluktan kaybettik, sahipsizlikten kaybettik. Hukuksuzluktan kaybettik, zira komplocu yargıçlar tarafından işlemediği bir kabahatten ikinci sefer tutuklanmak istiyordu. Sahipsizlikten kaybettik, zira kendi kurumu tarafından sahipsiz bırakılmış, komplocu hukukçuların eline terk edilmişti. Yarbay Ali Tatar, bunu kabul edemedi, ‘Benim mevtim tahminen diğerlerinin aydınlığa çıkmasına ışık olur’ diyerek canından çok sevdiği ailesini, dostlarını geride bırakarak ömrüne son verdi.
‘Siyaset kurumu, din ve hukuku siyaset aracı olarak kullanmaktadır’
Gelecek kuşaklar, büyük lider Mustafa Kemal Atatürk’ün gösterdiği çağdaş uygarlık maksadına yürümeye devam edecekler. Yarbay Ali Tatar; disiplinli, çalışkan, silah arkadaşları tarafından çok sevilen vatansever bir askerdi. Onun üzere askerler için en öldürücü silah olan iftirayı kullandılar ve bunu da hukuk aracılığıyla yaptılar. Demokrasi sorunu olan toplumlarda siyaset kurumu, maalesef dini ve hukuku siyaset aracı olarak kullanmaktadır. Sonucunda inanan insanları tahminen kandırabilirsiniz lakin ondan daha berbat bir şey var, o da hukuku siyaset aracı olarak kullananlardır. Bunu yapanlar, toplumun vicdanını kandıramazlar. Zira adalet, toplumun vicdanıdır.”
Nilüfer Tatar: Gözlerimizin içine bakarak hesap verecekler
Ali Tatar’ın eşi Nilüfer Tatar da şunları söyledi:
Hürriyet Tatar: Bu ülkede hâlâ anneler, çocuklarının kefenlerini sarıyorlar
Yarbay Tatar’ın ablası Hürriyet Tatar da kardeşinin mevt yıl dönümünde şöyle konuştu:
“Bu ülkede hâlâ anneler, çocuklarının kefenlerini sarıyorlar. Bunu benim anneme de yaşattılar ülkede, siyasetçiler. Bu ülkenin yazgısı bu olmamalı, çocuklar annelerinin kefenlerini sarmalıdırlar diye düşünmüşümdür. Zira annem, Ali’nin ismiyle 10 yılı geçirip o denli Hakk’a yürüdü. Bu bize reva görülmeyebilirdi ancak reva görüldü. Hâlâ değişen bir şey olmadığını düşünüyorum. Biz, Yargıtay kapısında bekletildik, kovulduk. Bize hatalıymışız üzere davranıldı. Benim adalete olan itimadım bitti. Ali’nin yokluğu bize bir vurgundu, bir kıyametti; bize bunu yaşattılar. Bu ülkenin Ali’ye borcu var, Ali’nin vebali siyasetçilerin boyunlarında.”