Küresel çapta çelik bölümünde yaşanan gelişmelerin yer aldığı KPMG’nin “Çelik Sektörel Bakış-2022” raporunda, dünyada en çok hurda tüketimini Çin’in yaptığı, Çin’in akabinde ABD, AB ve sonra Türkiye’nin geldiği bildirildi.
Çin’in, ürettiği hurdanın tamamını kendisi kullandığı için ithalatının yüksek olmadığı, en büyük hurda ihracatçılarının AB, ABD ve Japonya olduğu belirtilen raporda, Türkiye’nin ise çelik üretiminde kullandığı hurda hammaddeyi çoğunlukla bu ülkeler ile Rusya ve Baltık bölgesinden ithal ettiği kaydedildi.
Raporda, dünya genelinde son yıllarda “sıfır karbon” gayesi doğrultusunda hurdadan çelik üretimi trendi ve beraberinde yatırımların öne çıkması ile Çin, ABD, AB ve Rusya’nın gelecek yıllarda kendi hurdasını iç pazarda tutmaya yönelmeleri ve hurda ticareti konusunda sınırlamalar getirmelerinin kıymetli fiyat artışlarına neden olabileceği öngörüsünde bulunuluyor.
Bu durumun, Türkiye’nin rekabet gücünü olumsuz etkilemesine ve yurt içi çelik üretiminde kasvetlere sebep olabileceğine dikkati çekilen raporda, “Hurdanın yeşil iktisatla birlikte ehemmiyetinin daha da artacağı ve ticaret savaşlarının yeni bir versiyonu olarak hurda savaşlarının gelecek yıllarda gündeme oturmasını bekliyoruz” denildi.
‘Çelik dalı iklim değişikliği ile çabada en göz önünde olan bölümlerden biri’
KPMG’den yapılan açıklamada görüşlerine yer verilen KPMG Türkiye Metal ve Maden Dal Başkanı Burak Yıldırım, çeliğin, üretim esnasında yüksek karbon salınımı yapmasından dolayı iklim değişikliği ile çaba kapsamında en göz önünde bulunan kesimlerden olduğunu belirtti.
Çelik üretiminde temel olarak 2 cins teknoloji kullanıldığını aktaran Yıldırım, “Bunlardan birincisi, bazik oksijen fırınlarında cevhere dayalı yapılan üretim. Bu üretimde yüksek karbon emisyonu salınımı gerçekleşiyor. İkinci çeşit üretim ise elektrik ark ocaklarında hurdaya dayalı üretim. Bu üretimde hurdadan çelik üretilirken, ortaya epey düşük emisyon çıkıyor” sözlerini kullandı.
‘Hurdada yaşanacak arz ezası teknoloji avantajımızı yok edebilir’
Emisyonu düşürmenin kısa vadede en geçerli yolunun cevhere dayalı üretimden hurdaya dayalı üretime kaymak olarak gözüktüğünü belirten Yıldırım, şunları kaydetti:
“Raporumuzda da ortaya koyduğumuz üzere, global çelik üretiminin yüzde 75 civarı karbon emisyonu yüksek olan bazik oksijen fırınlarında gerçekleşirken, yüzde 25 civarı ise elektrik ark ocaklarında üretiliyor. Türkiye’deki ham çelik üretiminde ise bu oran tam zıddı. Münasebetiyle Türkiye’nin yüklü olarak daha pak demir-çelik üreten bir teknolojisi var ve emisyon oranlarımız daha düşük. Bu durum, Türkiye için önemli bir avantaj olarak gözükse de Türkiye gelişmiş ekonomiler üzere kâfi hurda üretebilen bir iktisat değil ve Türkiye, üretimde kullanılan ham unsurun neredeyse yüzde 80’ini ithal ediyor. Bu manada Türkiye dışa bağımlı bir ülke ve hurdada yaşanacak arz problemi teknoloji avantajımızı yok edebilir. Önümüzdeki devirde Türkiye olarak bu duruma kesinlikle alternatifler geliştirmek zorundayız. Ham unsur kaynaklarını ve çeşitliğini nasıl artırabileceğimize odaklanmamız bir mecburilik haline gelmiştir. Tıpkı vakitte yeni pazarların da yeterli belirlemesi gerekecektir.”
