Resmi Gazete’nin bugünkü sayısında yer alan karara nazaran, müracaatçının, borç bağlantısıyla ilgili bir konuşması kayıt altına alınarak, kuşkulu sıfatıyla yer aldığı ceza soruşturması evrakına sunuldu.
Başvurucunun, sesi kaydeden kişi hakkındaki cürüm duyurusu üzerine ilgili başsavcılık tarafından soruşturma başlatıldı. Başsavcılık, ses kaydını alanın müracaatçı tarafından işlendiğini sav ettiği hatalara ait kanıt sunma saikiyle hareket ettiği, konuşma içeriğinde özel hayatın kapalılığını ihlal eden bir konunun konuşulmadığı ve bu istikamette Yargıtay kararlarının bulunduğunu belirterek, kovuşturmaya yer olmadığına karar verdi. Müracaatçının itirazı da sulh ceza hakimliğince reddedildi.
Konuşmasının hukuka muhalif biçimde kayıt altına alındığını savunan müracaatçı, şikayeti üzerine başlatılan soruşturmanın devletin olumlu yükümlülüklerine uygun yürütülmediği ve şahsî dataların korunmasını isteme hakkının ihlal edildiğini ileri sürerek, Anayasa Mahkemesine ferdi müracaatta bulundu.
Başvuruyu inceleyen Yüksek Mahkeme, Anayasa’nın 20’nci unsurunda teminat altına alınan şahsî bilgilerin korunmasını isteme hakkının ihlal edildiğine hükmetti. İhlal kararının örneğinin de ilgili başsavcılığa gönderilmesi kararlaştırıldı.
Kararın gerekçesinden
Anayasa Mahkemesinin kararında, yürütülen soruşturmada, müracaatçının isteği dışında kayıt alma süreci yapıldığı, bu durumun müracaatçının şahsî datalarını ve özel hayat alanını ne suretle etkilediği konusunda rastgele bir kıymetlendirme yapılmadığı söz edildi.
Soruşturmada, müracaatçının ses kaydında kesinti ya da ekleme yapılıp yapılmadığının tespit edilmesi konusundaki taleplerinin de karşılanmadığı belirtilen kararda, kaydın planlı formda yapıldığı argümanına ait olarak da ismi geçen öbür bireylerin bilgisine başvurulmadığı bildirildi.
Bu istikametiyle soruşturmayı yürüten başsavcılık tarafından açıklığın temin edilmediği ve müracaatçının soruşturma sürecinde adaba ait garantilerden kâfi halde yararlandırılmadığı vurgulandı.
AYM’nin kararında, şu sözlere yer verildi:
“Somut müracaata bahis olan süreçte verilen kararların, müracaatçının şahsî bilgilerin korunmasını isteme hakkının içerdiği teminatları koruyacak formda ilgili ve kâfi münasebet içermediği değerlendirilmiştir.
Sonuç olarak, kamusal makamlarca üstlenilmesi gereken olumlu yükümlülüğün gerektirdiği kuralların somut olayda yerine getirilmediği kanaatine varılmıştır. Anayasa Mahkemesi açıklanan münasebetlerle ferdî bilgilerin korunmasını isteme hakkının ihlal edildiğine karar vermiştir.”
